Ο προφήτης Ησαΐας αρκετά πριν την έλευση του Ιησού Χριστού προφητεύει «εωσού το πνεύμα εξ ύψους εκχυθεί εφ' ημάς και η έρημος γείνη πεδιάς καρποφόρος, η δε καρποφόρος πεδιάς λογισθή ως δάσος. Τότε κρίσις θέλει κατασκηνώσει εν τη ερήμω και δικαιοσύνη θέλει κατοικήσει εν τη καρποφόρω πεδιάδι.» (Ησαΐας 32:15-16)
Το πνεύμα το Άγιο, το τρίτο πρόσωπο του τριαδικού Θεού για το οποίο ο Ιησούς αναφέρει «και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα , και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητο δια να μένει μεθ' υμών εις τον αιώνα» (Ιωάννης 14:16). Μιλάει για κάποιον άλλον (άλλο πρόσωπο) ισάξιο με τον ίδιο (Ιησού) που θα μας συντροφεύει, παρηγορεί, διδάσκει, προσεύχεται, ελέγχει, προφητεύει. Στο σχέδιο του Θεού ήταν να μην μας αφήσει ορφανούς, αλλά να ιδρύσει την εκκλησία του και με την δύναμή του Αγίου Πνεύματος ο Χριστιανός να στερεώνεται και να αυξάνεται στα πράγματα του Θεού.
Ο Χριστός παραγγέλνει στους μαθητές να μην απομακρυνθούν αλλά να μείνουν ενωμένοι (ομοθυμαδόν) στο ίδιο μέρος και να περιμένουν την δωρεά του Αγίου Πνεύματος.
Ο Θεός θέλει να μας δώσει εντελώς δωρεάν, τον ίδιο του τον εαυτό, πράγματα αιώνια, ανεξιχνίαστα, που δεν τα αξίζαμε αλλά επειδή πιστέψαμε στην σταυρική θυσία του Υιού του μας τα χάρισε . Δέκα μέρες μετά την Ανάληψη του Κυρίου, όλοι οι μαθητές συνολικά εκατόν είκοσι (120) μαζί με τη μητέρα του Μαρία ήταν «εν τω αυτώ τόπω» και περίμεναν το δώρο του Κυρίου που ξαφνικά ήρθε σαν άνεμος βίαιος, γέμισε το χώρο και ως γλώσσες πυρός κάθισε «επί ένα έκαστον αυτών» και άρχισαν να μιλάνε ξένες γλώσσες καθώς το Πνεύμα έδιδε (Πράξεις 2:1-12)
Ένα θαυμαστό γεγονός καθώς ιδρύεται η πρώτη εκκλησία δια Πνεύματος Αγίου. Η γλωσσολαλιά είναι το σημείο ότι ο πιστός έλαβε το Άγιο Πνεύμα. Το ουσιαστικό είναι η δύναμη που παίρνει ο πιστός να ακολουθήσει στο υπόλοιπο της ζωής του τον Κύριο και να γίνει εκτελεστής του Λόγου του. Με τη δύναμη αυτή γέμισε ο Πέτρος (που πριν λίγο τον είχε αρνηθεί) και στάθηκε να μιλήσει στο πλήθος που ήταν σε απορία, εξηγώντας ότι δεν ήταν μεθυσμένοι αλλά εκπληρώνεται η προφητεία του Ιωήλ για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος (Πράξεις 2:14-47). Η δύναμη του λόγου του Πέτρου δια Πνεύματος Αγίου έφερε σε κατάνυξη τις καρδιές των ανθρώπων που αναρωτήθηκαν «τι πρέπει να κάμωμεν;» Και ο Πέτρος τους είπε: «Μετανοήσατε και ας βαπτισθήτε και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος» (Πράξεις 2:38). Το Ευαγγέλιο ξεχωρίζει το βάπτισμα στο νερό από το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος σαν κάτι το διαφορετικό. Είναι και τα δύο (2) απαραίτητα αλλά είναι ξεχωριστές καταστάσεις στην πνευματική ζωή του πιστού.
Πουθενά στην Καινή Διαθήκη δεν αντικαθιστά το χρίσμα τις ιδιότητες του Αγίου Πνεύματος αλλά εάν διαβάσουμε στις (Πράξεις 8:14-19) στην Σαμάρεια ενώ ήταν βαπτισμένοι στο νερό «δεν είχεν έτι επιπέσει» το Πνεύμα το Άγιο και πήγαν ο Πέτρος και Ιωάννης να επιθέσουν τα χέρια τους και «ελάμβανον Πνεύμα Άγιο». Το ίδιο έγινε και στον οίκο του Κορνήλιου, όπου ενώ μιλούσε ο Πέτρος «επήλθε το Πνεύμα το Άγιο επί πάντας» και μετά την δωρεά του Αγίου Πνεύματος έγινε και η βάπτιση στο νερό. (Πράξεις κεφ. 10) Επίσης στην Έφεσο υπήρχαν κάποιοι μαθητές που πρώτα βαπτίσθηκαν στο νερό και μετά ο Παύλος «επέθηκεν επ' αυτών τας χείρας, ήλθε το Πνεύμα το Άγιο επ' αυτούς και ελάλουν γλώσσες και προεφήτευον» (Πράξεις 19:1-6).
Το Πνεύμα συνοδεύει τον πιστό με τον καρπό του που είναι : αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, εγκράτεια, πίστης, πραότης (Γαλάτας 5:22). Δηλαδή δίνει στον πιστό την δύναμη να πραγματοποιήσει τις αρετές αυτές στην πνευματική του ζωή, μέσα από τον ζήλο, την προσωπική σχέση και τον προσωπικό αγώνα.
Ο Παράκλητος φανερώνει στην ζωή του Χριστιανού και τα χαρίσματα όπως: λόγος σοφίας, λόγος γνώσεως, χαρίσματα ιαμάτων, διακρίσεις πνευμάτων, είδη γλωσσών, ενέργεια θαυμάτων (Κορινθίους Α' 12:4-11).
Η υλοποίηση όλων αυτών γίνεται μέσα στην εκκλησία για την οικοδομή του πιστού και της εκκλησίας που είναι ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας. Η εκκλησία είναι η Νύμφη του Χριστού, ο Κύριος την στολίζει, την ομορφαίνει, την λαμπρύνει για να την παραλάβει χωρίς ρυτίδα ή κηλίδα αλλά να είναι αγνή και άμωμη.
Επίσης σημαντικό ρόλο στην λειτουργία της εκκλησίας είναι οι διακονίες που δίνει το Άγιο Πνεύμα όπως Απόστολος, Προφήτης, Ευαγγελιστής, Ποιμένας και Διδάσκαλος. Για να είναι ζωντανή η εκκλησία, να έχει δροσιά, ορμή και τάξη, χρειάζεται το Άγιο Πνεύμα να αναδεικνύει τις πέντε (5) αυτές διακονίες.
Το Άγιο Πνεύμα δεν ήταν μόνο για τότε αλλά είναι και για σήμερα «στους εκζητώντας και πειθαρχούντες προς τελειοποίηση των Αγίων».
Τα Χαρίσματα και οι Διακονίες ήταν, είναι και θα είναι για την οικοδομή του σώματος του Χριστού μέχρι να φτάσουμε πάντες στην ενότητα της πίστεως (Εφεσίους 4:11-13).
Το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που προσεύχεται για μένα και για σένα «δια στεναγμών αλαλλήτων» (Ρωμαίους 8:26). Γι' αυτό χρειάζεται το σεβασμό μας, την προσήλωσή μας, γιατί όπως είπε και ο Κύριός μας ότι όποιος βλαστημήσει το Άγιο Πνεύμα δεν θα συγχωρεθεί στον αιώνα.
Αν δεν έχεις Καινή Διαθήκη επικοινώνησε μαζί μας και θα σου στείλουμε μία εντελώς δωρεάν.
