«Εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί, διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι….έχοντας μορφή ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής» (Β΄προς Τιμόθεο 3:1-5)
Σε παγκόσμιο επίπεδο εκτυλίσσεται ένα σχέδιο που μοιάζει με έναν αόρατο πόλεμο. Οι κυβερνήσεις ξεδιπλώνουν τα σχέδια τους που ήδη έχουν αποφασίσει για την καινούρια οργάνωση και δομή της ανθρωπότητας. Η αποτυχία του πολιτικού συστήματος, η απληστία Οργανισμών και ανθρώπων, η αδικία, το οικονομικό αδιέξοδο των ασθενέστερων, η διάσωση των ισχυρών, η έλλειψη ελπίδας, τα ψυχολογικά προβλήματα, οι αυτοκτονίες, η εκτός ελέγχου εγκληματικότητα, η γενικευμένη κοινωνική έκρηξη συνθέτουν έναν κόσμο προς κατάρρευση, ένα τοπίο ζοφερό.
Παρατηρούμε ότι η χώρα μας βρίσκεται στην κορυφή μιας γενικευμένης κρίσης που απλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη με μέτρα λιτότητος προκειμένου να μην χρεοκοπήσουν οι οικονομίες των κρατών. Η ανάπτυξη βασιζόταν μέχρι τώρα στα δανεικά και βλέπουμε ότι όλα τα κράτη έχουν μεγάλο δημόσιο χρέος. Η απληστία του κέρδους οδηγούσε στην καταστροφή και τώρα γίνεται ένας καινούριος σχεδιασμός, ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Ο κόσμος στηρίζεται στο τρίπτυχο όπως λέει η γραφή «η επιθυμία της σαρκός, η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου» (Α΄ Ιωάννη 2:16)
Είναι κοινή διαπίστωση ότι μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο είναι η χειρότερη κρίση, αυτή που τώρα αρχίζει, με τα λουκέτα, την ανεργία, τη μετανάστευση, την ανασφάλεια. Δύσκολοι καιροί για όλους, όμως για τους Χριστιανούς τα χρόνια αυτά ας γίνουν αφορμή περισυλλογής, αλληλεγγύης ενάντια στο κλίμα ανασφάλειας και απαισιοδοξίας. Να πλησιάσουμε τον Κύριο περισσότερο, να μετανοήσουμε, να ταπεινωθούμε, να αντλήσουμε περισσότερη αγάπη από τον Ιησού Χριστό «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατείτε ακριβώς μη ως άσοφοι αλλά ως σοφοί εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί». (προς Εφεσίους 5:15-16)
Είναι αλήθεια ότι στην ευμάρεια, στην καλοπέραση ο άνθρωπος ξεχνάει το Θεό, καλλιεργεί τον ατομισμό, την αποξένωση, δε συγκινείται από τις ανισότητες, τη ροπή των νέων προς τη διαφθορά και ενώ πλουτίζει υλικά πτωχεύει πνευματικά. Σε ένα τέτοιο κόσμο ο Χριστιανός γίνεται περισσότερο χλιαρός. Η κρίση αυτή ας είναι μια αφορμή για πνευματική ανασύνταξη «επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να είσθε…προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσία της ημέρας του Θεού.» (Β΄ Πέτρου 3:11-12)
Η εκκλησία είναι μια κοινωνία αγάπης, αλληλεγγύης, μια οικογένεια, ένα σώμα, το σώμα του Χριστού. Η ενότητα και η αλληλεγγύη, οι υλικές ανάγκες αδελφών, η πνευματική στήριξη θα είναι τα στοιχεία που θα βοηθήσουν την αδελφότητα. Όταν η Ιερουσαλήμ στα χρόνια του Παύλου είχε οικονομική κρίση, όλες οι εκκλησίες στείλανε βοήθεια και στηρίξανε τα αδέλφια (Πράξεις 11:29). Είμαστε «χρεώσται της αγάπης του Χριστού να ανοίξουμε τα σπλάχνα της αγάπης μας στις ανάγκες, στα προβλήματα, οικονομικά, κοινωνικά, βιολογικά. Η Εκκλησία είναι ένας ζωντανός, πνευματικός οργανισμός και ενδιαφέρεται κυρίως για τη θεραπεία της ψυχής του ανθρώπου, για τον καθημερινό αγιασμό, για την αδιάκοπη προετοιμασία πριν τον ερχομό του Κυρίου. Βασική προτεραιότητα για να γίνει ο ευαγγελισμός των ανθρώπων, είναι η καλή ομολογία της πίστεως «Πόσον ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην των ευαγγελιζομένων τα αγαθά.» (προς Ρωμαίους 10:15)
Καθημερινά να συστήνουμε τον Χριστό στους χειμαζόμενους ανθρώπους, να μιλάμε για την αγάπη του, το έλεος του «Διότι πας όστις επικαλεσθεί το όνομα του Κυρίου θέλει σωθεί.» (προς Ρωμαίους 10:13)
Αν δεν έχεις Καινή Διαθήκη επικοινώνησε μαζί μας και θα σου στείλουμε μία εντελώς δωρεάν.
